Spijsvertering bij paarden

Paarden voeden zich uitsluitend met plantaardig materiaal, waaruit hun lichaam energie en voedingsstoffen haalt die ze nodig hebben voor een optimale gezondheid en sportprestaties, en zelfs om bepaalde ziekten te voorkomen... Kortom, om hun welzijn te garanderen!
Om van alle voordelen te kunnen profiteren, moet het voedsel dat we eten ons spijsverteringsstelsel passeren, waarbij het door een aantal complexe organen en mechanismen gaat. Om het eenvoudig te houden, zijn er drie soorten spijsvertering:

A. MECHANISCHE SPIJSVERTERING

De functie hiervan is het ruwweg verkleinen van voedingsmiddelen met behoud van hun aard, en hun doorgang door het spijsverteringskanaal te verzekeren. Het maakt het ook mogelijk om het contactoppervlak met het voedsel te vergroten om de werking van de enzymen te vergemakkelijken en hun activiteit efficiënter te maken.
De spijsvertering wordt in essentie beheerst door 2 fenomenen die in het hele spijsverteringskanaal doorgaan:
- peristaltiek = een reeks spiercontracties die de bolus voedsel van de mond naar het rectum verplaatsen (intensiever in de slokdarm en dunne darm)
- roeren = de mechanische functie van een spijsverteringsorgaan die ervoor zorgt dat de voedselinhoud wordt gemengd met afgescheiden sappen (voornamelijk aanwezig in de maag en darmen).
Laten we eens kijken hoe dit gebeurt in het spijsverteringsstelsel van het paard:


B. ENZYMATISCHE EN BIOCHEMISCHE VERTERING

Deze spijsvertering vindt tegelijkertijd plaats met de mechanische spijsvertering en maakt deze compleet.
In het spijsverteringsstelsel geven bepaalde klieren/organen sappen af. Deze bestaan uit enzymen en/of andere stoffen. Deze bestaan uit enzymen en/of andere afscheidingen.

Laten we vanuit fysiologisch oogpunt eens kijken hoe de spijsvertering het voedsel dat we eten beïnvloedt...

De dunne darm vervult 2 belangrijke functies bij de spijsvertering:

1. Het is de belangrijkste plaats van enzymatische vertering. In dit deel van het spijsverteringskanaal wordt het grootste deel van de voedselbolus (80% van het zetmeel, 60% van de oplosbare vezels, twee derde van het eiwit en bijna al het vet) verteerd door darm-, alvleesklier- en galsecreties, behalve ruwe cellulose.
Op deze manier gehydrolyseerde voedingsstoffen kunnen op dit punt worden opgenomen om te voldoen aan de energie-, onderhouds- en productiebehoeften van het lichaam.

2. De dunne darm is ook de belangrijkste plaats van absorptie voor de meeste mineralen (Ca, Mg, Na, K...), spoorelementen en de meeste in water en vet oplosbare vitaminen.

C. MICROBIËLE SPIJSVERTERING

De omgevingsomstandigheden van het laatste deel van de darm, de dikke darm, maken het een gunstige omgeving voor microbiële ontwikkeling en activiteit. Het is de thuisbasis van een zeer groot aantal zeer diverse micro-organismen, waarvan de activiteit zeer intens is en belangrijk voor de voltooiing van de spijsvertering. Maar dat is nog niet alles!
In een toekomstig artikel zullen we bekijken hoe deze flora een rol speelt in het verteringsproces en welke verbanden er zijn met vele andere lichaamssystemen... Kortom, hoe belangrijk het is om de flora in balans te houden!


Paardenremedie © Pauline Rigollet